14de November Gladstone
Vandag was ‘n stywe endjie se ry. Na ons vertrek het by Allawah, het ons die heerlike broodjie en avo en pampoen wors vir ontbyt gehad oppad.
Ons het letterlik gekies om te gaan duik by die heel Noordste eiland (Lizard Island) en die heel Suidste eiland (Lady Elliot Island). Om dit egter te kon regkry moes ons oorslaap by Gladstone.
Na 14ure op die pad, het ons veilig geslaap in ‘n Motel in Gladstone. Nodeloos om te se, het ons nie veel van Gladstone gesien nie, maar die asemrowende natuurskoon tot hier baie geniet en waardeer. Aussie is ‘n ongelooflike plek. Ons het heelwat reen gekry oppad so ongelukkig sal geen foto die skoonheid kon vasvang nie.
“It’s time to get up, it is 6:30am” het ons Aussie foon se wekker ons vroeg vroeg herinner dat ons weer in die pad moet val. Na so uur het ek besef my geliefde mediese kussing is mooi netjies op Gladstone se Motel bedjie agterwee gelos.
Juis gister het Daan gese dat ons sover goed gedoen om nog niks nerens te vergeet het nie... Goed betyds vir ons vlug na Lady Elliot by Bandaberg lughawe het ons gereel dat my kussing na Joe en Julie gekoerier word in Brisbane. Let’s hope for te best!
15de-17de November Lady Elliot Island
Lady Elliot was gou gedoop as Lady Shmelliot! Genugtig, die eiland is ongelooflik mooi, maar die reuk iets verskriklik. Daar is ‘n kolonie voels wat op die eiland woon. Dit is nou ongelukkig nie net vir die seeskilpaaie “nesting seson” nie, maar vir die hordes en hordes voeltjies ook...
Ingesettle in tent 9, het ons nie ‘n keuse gehad om gou gewoond te raak aan die voels se ruik nie. Ons het juis die eiland gekies om manta rays en seeskillies te sien. Binne ‘n uur het ons bewys dat ons gesertifiseerde PADI duikers is en ons nuwe duik maats ontmoet.
Hoe wonderlik, na ons eerste duik het ons ‘n seeskillie se dop gestreel 20m onder die see! Manta’s was bietjie skaam die ronte. Na ons al die kommentaar oor die eiland op Trip Advisor gelees het, het ons nie te veel verwag van die kos en die diens nie, so ons was aangenaam verras met lekker kossies en vriendelike diens! Voor slaaptyd het ons onder die maanlig, hand aan hand gaan stap en lekker gesels( baie romanties, soos twee hoerskoll verliefdes –hie,hie)
Die voels het ons vroeg uit die vere gejaag, reg vir ons duik. Ons het weer “turtles” gesien, maar net t e ver om te streel. Die duik was ongeloofllik, alhoewel die koraal nie so kleurvol is soos ons vorige duike op die GBR nie.
Die meeste mense gaan na die eiland toe om te snorkel. Die website het die waarheid gepraat toe hulle gese het dat jy saam met rif haaie kan snorkel. Ek verkies dit om hulle te sien saam met ander duikers en in my duikpak. Ek en Daan het hulle gesien, opgekom vir asem, gekyk en vinnig terug geswem!
Na ons die hele oggend in die oseaan spandeer het, het ons met ons nat lywe ‘n yskoue “Hahn” geniet by die bar. Hahn was die bier van die uitstappie, aangesien dit die half prys bier was.
Na ‘n heerlike middagslapie en ‘n ronte tafel tennis het ek weer my stink see “booties” aangetrek, reg om vir oulaas die seeskilpaaie te gaan soek. Na ‘n uur se gesnorkel – stroom op, het Daan hulle vir my gekry. Daar was drie van hulle en net ons. Dit was een van die wonderlikste ervaringe ooit. Hulle het ‘n rukkie geneem om ons te vertrou, maar daarna was hulle so mak soos lammetjies.
Hulle kon nie genoeg kry van ons nie. Sodra jy hulle ophou krap op hulle doppe en onder hulle lyfies, lig hulle, hulle pootjies op en maak oogkontak. Terwyl ons met hulle speel, “snack” hulle aan klein jelly vissies wat verby swem. Na nog ‘n uur moes ons hulle groet en terug swem strand toe.
Ons het lekker geeet en nuwe mense ontmoet. ‘n Franse paartjie, twee kerels van Engeland en dan ook David Pocock (die welbekende flank van Australie) se ouers.
Na ete het ons ‘n botteltjie rooiwyn bestel en op die strand, onder die sterre hemel, gaan le en gesels oor al ons drome en ideale.
“Lady Shmelliot” se reuk het ons gewoond geraak en het die twee dae baie geniet. Hoe kan ek vergeet... ons twee rugsakke het agter wee gebly voor ons tent. Daan het 2 keer gaan vra of hulle ons bagasie voor die kamer gevat het en op die klein vliegtuige gelaai het.
Nodeloos om te se het ons passasiers by ‘n ander lughawe afgelaai en besef dat ons twee rugsakkies nie op die vliegtuig is nie. Ons loods het vinnig op sy voete gedink en gereel dat hy met die volgende vlug die sakke vir ons na die lughawe sal neem, sodat ons nadat ons, ons motor- met al ons res van ons besittings in die kattebak, kan kry en in die pad val.
Ons het op die ou einde, hoogstens ‘n half uur verloor en voor donker by Joe en Julie aangekom.
